Voor mijn zoektocht naar waslijnen vol verhalen waren Tatiana van Waveren en Wijgert-Jan van As vanmiddag op bezoek bij de Reddingsbrigade in Callantsoog. Supertof dat wij op deze reddingspost de strandwachten en hun waslijn mochten fotograferen! De Reddingsbrigade gebruikt deze waslijn dagelijks om hun wetsuits, reddingsvesten, kleding en handdoeken op te drogen.
Altijd al benieuwd van wie die in de wind wapperende was aan de lijn is? Met mijn zoektocht naar waslijnen vol verhalen geef ik die was een gezicht en vertellen mensen het verhaal achter hun waslijn. Als je goed oplet zie je dat waslijnen nog dagelijks overal in Nederland worden gebruikt. Meestal om een hele praktische reden, ook vaak omdat het goed bij iemands leefstijl past.
Langs de weg in Groenekan hangt elke dag, behalve op zondag, tussen twee oude appelbomen naast de oprit kleding aan de lijn. Tom gebruikt deze waslijn, die tussen de groene en rode goudreinet is gespannen, vooral om zijn werkkleding te drogen. Zijn vuile werkkleding wast hij buiten in het washok.
Wasgoed dat echt schoon moet blijven, wordt binnen in huis gewassen en hangt aan de droogmolen in de achtertuin. Want er waait vaak stof op als er auto’s over de oprit rijden. Ook zijn hond Fasco maakt onbedoeld de schone werkkleding soms weer vuil. Fasco neemt graag de kortste weg naar huis door de sloot en schudt zich daarna droog onder de waslijn.
Op de veranda van Michiel’s woonboot wappert dagelijks de was in de wind langs het Merwedekanaal. Hij woont hier met zijn huisgenoot Berend op deze Utrechtse woonboot uit 1956. De woonboot drijft op een 1 meter diepe betonnen bak, waardoor de inrichting binnen overal gelijkvloers is. Er wordt creatief met de ruimte omgesprongen. Zo zit de wasmachine, een bovenlader, verborgen onder een opklapbaar keukenblad.
Om de was in de machine te doen moet je ook de deur van wasmachine omhoog klappen. Michiel werkt graag in de zon op de veranda achter zijn laptop. Dat is af en toe best lastig als er motorboten en de heren 8 roeiers voorbij varen. Door de golfslag deint de woonboot op de golven heen en weer. Naast die golfslag waait het ook geregeld stevig door over het kanaal. Het wasgoed van Berend is al meer dan eens van de waslijn gewaaid en in het Merwedekanaal verdwenen!
Metershoog boven de jaren ’70 woonwijk in Harmelen waait het wasgoed in de wind. Vanuit de wijde omgeving is de waslijn goed zichtbaar. Wil hijst al 20 jaar lang de was van haar kinderen en haar moeder omhoog via de 4 meter hoge vlaggenmast in haar achtertuin. Deze waslijn loopt vanaf de eerste verdieping van haar huis tot aan de top van de vlaggenmast.
Wil kwam op dit idee toen er in haar achtertuin veel aan brommers werd gesleuteld. Haar schone was kwam daar tegenaan en werd gelijk weer vuil. De buren zijn er niet zo blij mee en haar dochter Doris schaamt zich rot, omdat de hele buurt haar string naast de onderbroek van haar oma ziet hangen. Wil maakt het niets uit, het is gewoon handig! Zo kan zij veel wasgoed ophangen en is het snel droog.
In het smalle straatje in het centrum van Urk wappert op maandag en vrijdag de kleding van Jelle, Nelleke en hun zoontje in de wind. Langs het IJsselmeer waait het vaak hard en op Urk wordt daarom een leen gebruikt. Dit is een waslijn zonder wasknijpers. Tussen de twee draden van deze waslijn worden de punten van de was geklemd. Wasknijpers hebben te weinig kracht en houden het wasgoed tot windkracht 6 vast.
Met behulp van een stok brengt Nelleke de leen op spanning. Hoe harder het waait, hoe meer spanning er op de leen staat en hoe strakker de was zich vastklemt aan de waslijn. Zelfs bij windkracht 12! Jelle vindt het leuk en praktisch om het op deze Urker manier te doen, omdat hun huis geen achtertuin en ruimte voor een wasdroger heeft. Hij is hiervoor speciaal op zoek naar dit touw van hennepgaren gegaan en zo waait hun witte en bonte was alweer een aantal jaar droog.
Midden in de Utrechtse binnenstad deelt woongroep ‘In de Koeivoet’ met 12 mensen een grote was- en droogkelder in hun herenhuis. Deze naam is afgeleid van de gebeeldhouwde koeienpoot op de eeuwenoude poort naast hun huis. Met zoveel mensen in huis draait er bijna dagelijks wel een was in één van de drie wasmachines in het souterrain. Om al dat wasgoed op te kunnen hangen komen de 23 waslijnen en 4 wasrekken goed van pas!
Doordat de stadsverwarming in de kelder het huis binnenkomt, is het er warm en droogt de was snel in het souterrain. Binnen een dag kan je de was alweer van de lijn afhalen! Als het er nog hangt… soms is een medebewoner je voor en is jouw plek alweer ingepikt. Jenny, Barbe, haar man Jeroen en hun dochter Robin gebruiken daarom wasknijpers, zodat hun wasgoed extra stevig vast blijft zitten.
Benieuwd naar meer waslijnen vol verhalen?
Voor mijn project ben ik nog volop op zoek naar interessante waslijnen in heel Nederland! Het complete overzicht van alle waslijnen vol verhalen bundel ik in een mooi en eigentijds fotoboek.
